Kategoria personel: Lekarze specjaliści
Andrei Lebedzko
Agnieszka Mikucka – Niczyporuk
Dr n. med. Agnieszka Mikucka – Niczyporuk urodziła się 17 lipca 1982 r. w Ełku. W 2007 roku ukończyła studia medyczne na Wydziale Lekarskim, Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku z wynikiem bardzo dobrym. Po odbyciu stażu podyplomowego, rozpoczęła specjalizację w zakresie położnictwa i ginekologii na stanowisku lekarza rezydenta w Klinice Rozrodczości i Endokrynologii Ginekologicznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku. W tym samym czasie rozpoczęła pracę jako nauczyciel akademicki w Klinice Perinatologii i Położnictwa.
W roku 2013 uzyskała stopień doktora nauk medycznych na podstawie rozprawy doktorskiej p.t: „Ftalany jako czynnik niepłodności męskiej”. W roku 2018 uzyskała tytuł specjalisty w zakresie Ginekologii i Położnictwa z bardzo dobrym wynikiem. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, Towarzystwa Biologii Rozrodu oraz Polskiego Towarzystwa Ginekologii Estetycznej i Rekonstrukcyjnej. Stale podnosi swoje kwalifikacje uczestnicząc w wielu szkoleniach głównie z zakresu ginekologii estetycznej i laseroterapii ginekologicznej.
Agnieszka Kuczyńska
Urodziła się 21 kwietnia 1982r. w Białymstoku. W 2007 roku ukończyła studia medyczne na Wydziale Lekarskim, Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku z wynikiem bardzo dobrym. Po odbyciu stażu podyplomowego, rozpoczęła specjalizację w zakresie położnictwa i ginekologii na stanowisku lekarza rezydenta w Klinice Rozrodczości i Endokrynologii Ginekologicznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku.
W roku 2013 uzyskała stopień doktora nauk medycznych na podstawie rozprawy doktorskiej p.t: „Transfer pojedynczego zarodka- analiza czynników prognostycznych wystąpienia ciąży”. W roku 2016 uzyskała tytuł specjalisty w zakresie Ginekologii i Położnictwa z najlepszym wynikiem w kraju w tej sesji. W roku 2020 uzyskała tytuł specjalisty z Endokrynonlogii Ginekologicznej i Rozrodczości.
Jest członkiem European Society of Human Reproduction and Embryology (ESHRE), Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego (PTG) oraz Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii (PTMRiE). Główną dziedziną zainteresowań zawodowych Agnieszki Kuczyńskiej jest medycyna rozrodu.
Sławomir Redźko
Sławomir Redźko urodził się w 1963 roku w Białymstoku. W 1988 ukończył studia na wydziale lekarskim Akademii Medycznej w Białymstoku. Następnie w roku 1992 uzyskał Io stopień specjalizacji z położnictwa i ginekologii, a IIo w 1996 roku. Po obronie pracy „Analiza ilościowa parametrów czynności skurczowej macicy w porodzie fizjologicznym i indukowanym oksytocyną” w 1998 uzyskał tytuł doktora nauk medycznych. Od 1989 pracuje w Klinice Perinatologii i Położnictwa Akademii Medycznej, a obecnie Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Od 1992 jest również pracownikiem Centrum Leczenia Niepłodności Małżeńskiej Kriobank w Białymstoku. Podstawowe zainteresowania medyczne to krew pępowinowa, nadciśnienie w ciąży, hipotrofia płodu, niepłodność małżeńska, poród przedwczesny, choroby wątroby w ciąży. Jest autorem i współautorem ponad 80 prac oraz doniesień zjazdowych krajowych jak też zagranicznych.
Adam Lemancewicz
DANE OSOBOWE
- Imię i nazwisko: Adam Lemancewicz wiek: 46
- Nazwa wydziału i uczelni, którą pracownik ukończył Akademia Medyczna w Białymstoku, Wydział Lekarski w roku 1993
- Data rozpoczęcia pracy w Uniwersytecie Medycznym w Białymstoku: 1994
- Data awansu na stanowisko adiunkta: 2006.
- Rok uzyskania stopnia doktora nauk medycznych: .2001.
KWALIFIKACJE ZAWODOWE
1. Specjalizacje:
I stopień z położnictwa i ginekologii – 1997
II stopień z położnictwa i ginekologii – 2000
2. Umiejętności zawodowe:
- certyfikat wykonywania badań usg Polskiego Towarzystwa Ultrasonograficznego 1999
- certyfikat Fetal Medicine Foundation w zakresie wykonywania badań usg 11-14 tydzień ciąży – 2008
3. Kursy zawodowe, kursy w zakresie ultrasonografii płodu, w tym
- Diagnostyka ultrasonograficzna i postępowanie w wadach płodu – Łódź 1998
- Wczesna diagnostyka przez pochwowa wad płodu – Łódź 2002
- X Jesienna Szkoła Endokrynologii Zakopane 2004
- Techniki dopplerowskie w ginekologii i położnictwie, ciąża mnoga, echokardiografia płodowa – Wierzba 2006
- Kurs Fetal Medicine Foundation – usg 11-14 tydzień – 2006
- Praktyczne aspekty standartów badań usg w położnictwie I ginekologii –Warszawa 2006
- Ultrasonografia w położnictwie i ginekologii. Kurs teoretyczny dla zaawansowanych – Wierzba 2007
- Standardy badania usg. Diagnostyka wad rozwojowych płodu. Praktyczne zastosowanie Dopplera w położnictwie. Diagnostyka usg w ginekologii- Poznań 2007
- Kurs echokardiografii płodu – Katowice 2008
4. Kursy zawodowe, zagraniczne: kurs z zakresu fetoskopii 3-14.01.2011 w Klinice Położnictwa i Medycyny Prenatalnej Szpitala Uniwersyteckiego w Hamburgu (Klinik fur Geburtshilfe und Prenatal Medizin Unversitatsklinikum Hamburg –Ependorf).
Hobby: narty , tenis, piłka nożna
Członkostwo : Polskie Towarzystwo Ginekologiczne, sekcja ultrasonografii Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego
Paweł Knapp
Ukończył Uniwersytet Medyczny w Białymstoku. Jest specjalistą z ginekologii i położnictwa, oraz ginekologii onkologicznej. Pełni także rolę Konsultanta Wojewódzkiego (województwo podlaskie) w dziedzinie ginekologii onkologicznej.
Uznawany za jeden z autorytetów w dziedzinie kolposkopii oraz leczenia zmian szyjki macicy, dr Paweł Knapp posiada też duże doświadczenie w operacyjnym leczeniu nowotworów narządu rodnego, szczególnie radykalnych zabiegów w raku jajnika, a także laparoskopowym leczeniu schorzeń ginekologicznych. Jako położnik posiada rozległe doświadczenie w prowadzeniu ciąż zarówno fizjologicznych, a w szczególności ciąż wysokiego ryzyka po operacjach onkologicznych.
Jest Sekretarzem Generalnym Polskiego Towarzystwa Kolposkopii i Patofizjologii Szyjki Macicy, oraz członkiem między innymi Polskiego Towarzystwa Ginekologii, Polskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej oraz International GynaecologicCancerSociety.
Dr hab. Paweł Knapp praktykował i poszerzał swoją wiedzę naukową oraz kliniczną w prestiżowych ośrodkach medycznych na całym świecie, między innymi w Memorial Sloan-KatteringCancer Center w Nowym Jorku, na University of California, w klinice Charite w Berlinie, a także na uniwersytetach w Szwecji, Francji, Czechach, Niemczech i Belgii. Jest autorem bądź współautorem licznych publikacji naukowych, rozdziałów w podręcznikach ginekologii, a także uczestnikiem szeregu konferencji specjalistycznych oraz niezliczonych kursów i szkoleń pokrywających pełen zakres nowoczesnych metod diagnostyki i leczenia w ginekologii, ginekologii onkologicznej oraz położnictwie.
Poza imponującą wiedzą medyczną, dr hab. Paweł Knapp charakteryzuje się też dużym poczuciem humoru, cierpliwością, oraz nieformalnym podejściem do swoich pacjentek. Angażuje się w każdy przypadek i posiada dar wytłumaczenia nawet najbardziejskomplikowanych zagadnień klinicznych w przystępny sposób.
Waldemar Kuczyński
Jest jednym z najbardziej doświadczonych w Polsce lekarzy zajmujących się leczeniem niepłodności. Był w zespole, który w 1987 roku doprowadził do narodzin pierwszego w Polsce dziecka z „in vitro”. Nadal pracuje w Klinice Ginekologii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku, od 25 lat ma też swój prywatny ośrodek „Centrum Leczenia Niepłodności Małżeńskiej Kriobank”. Jest ministerialnym ekspertem w zakresie leczenia niepłodności technikami wspomaganego rozrodu, krioprezerwacji tkanek i narządów, a także współtwórcą rządowego programu leczenia niepłodności metodą in vitro. Wcześniej przez 14 lat walczył o wprowadzenie systemu refundacji leczenia niepłodności metodą in vitro oraz refundacji kosztów leków. Zaowocowało to wprowadzeniem w 2013 roku rządowego programu, a 2014 refundacją leków.
Mąż, tata, dziadek. Ceniony przez pacjentki za bezpośredniość, otwartość, ciepło i empatię. Najchętniej odpoczywa łowiąc ryby.
Białostoczanin. Absolwent Akademii Medycznej w Białymstoku. W 1988 roku obronił doktorat pt.: „Wpływ syntetycznych progestagenów na aktywność 5alfa-reduktazy testosteronu w hodowli komórkowej fibroblastów ze skóry płciowej”. Rok 1998 przyniósł habilitację na podstawie pracy “Wybór metody leczenia niepłodnych mężczyzn technikami wspomaganego rozrodu”. W 2005 r. z rąk Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora.
W swojej pracy naukowej od początku skupia się na tematyce związanej z rozrodem człowieka. Jest autorem pionierskich prac na temat leczenia niepłodności metodą pozaustrojowego zapłodnienia (IVF-ET) oraz mikroiniekcji plemnika do cytoplazmy oocytów (ICSI), leczenia zaburzeń rozrodu u niepełnosprawnych oraz chorych na HIV, a także kriokonserwacji komórek rozrodczych człowieka. Wyniki tych badań były wielokrotnie nagradzane, m.in. przez ministra zdrowia i rektora AMB.
Prof. Kuczyński odbył liczne szkolenia w renomowanych ośrodkach w Europie, USA i w Polsce m.in. we Francji: w Zakładzie Biochemii Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu w Caen pod kierunkiem Prof. Michaela Drozdowskiego (1989) i w Centre d’Etude et de Conservation du Sperme Humaine (CECOS-Nord) w Lille (1989) oraz w Klinice Rozrodczości Szpitala Jeana Rostanda w Sevres pod Paryżem (1996). Uczestniczył w szkoleniach dotyczących zaawansowanych technik wspomaganego rozrodu m.in. w Wiedniu, Gandawie, Brukseli, Filadelfii, Hamburgu, Lizbonie. Swoje umiejętności pogłębiał też w ośrodkach krajowych zajmujących się biologią rozrodu m.in. Zakładzie Genetyki Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie.
W latach 2001-2008 prof. Kuczyński pełnił funkcję Przewodniczącego Sekcji Płodności i Niepłodności Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. Był przewodniczącym komisji ds. implementacji dyrektywy UE nr 2004/23/EC z dnia 3/08/2004, przewodniczącym komisji ds. nowelizacji ustawy o z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów. Od 2006 r. pełni funkcję Regulatora Krajowego w EACC (The European Assisted Conception Consortium) nadzorującym wdrożenie prawa europejskiego w krajach członkowskich Unii Europejskiej. Obecnie jest wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu. Prof. Kuczyński od lat prowadzi badania kliniczne w dziedzinie medycyny rozrodu na stanowisku głównego badacza oraz koordynatora krajowego.
