Embriotransfer (ET) to procedura polegająca na przeniesieniu zarodka (lub zarodków) powstałego w wyniku zapłodnienia pozaustrojowego (in vitro, IVF) do jamy macicy kobiety, w celu uzyskania ciąży. Jest to ostatni etap procedury in vitro i kluczowy moment dla powodzenia leczenia niepłodności.
Przebieg embriotransferu:
-
Przygotowanie endometrium:
-
naturalnie (w cyklu owulacyjnym) lub za pomocą hormonów (progesteron, estrogeny),
-
celem jest osiągnięcie tzw. okna implantacyjnego – czyli momentu, w którym błona śluzowa macicy jest najbardziej gotowa na przyjęcie zarodka.
-
-
Wybór zarodka:
-
transferowany jest najczęściej jeden zarodek, wybrany na podstawie jego jakości (morfologia, tempo rozwoju),
-
zarodek może być świeży (3.–5. dzień po punkcji jajników) lub mrożony (kriokonserwowany i rozmrożony w odpowiednim cyklu).
-
-
Transfer:
-
wykonywany jest bez znieczulenia, za pomocą cienkiego cewnika wprowadzanego przez szyjkę macicy do jamy macicy,
-
procedura jest krótka i bezbolesna (ok. 5–10 minut),
-
pacjentka zwykle pozostaje przez chwilę w pozycji leżącej, choć nie jest to konieczne.
-
Wskazania do embriotransferu:
-
Niepłodność o różnej przyczynie: jajowodowej, endometrialnej, idiopatycznej, męskiej itp.,
-
Niepowodzenia wcześniejszych prób zapłodnienia naturalnego lub inseminacji,
-
Leczenie metodą in vitro (IVF, ICSI, IMSI),
-
Programy dawstwa komórek jajowych lub zarodków,
-
Diagnostyka preimplantacyjna (PGT-A/PGT-M) – transfer zarodków przebadanych genetycznie.
Rodzaje embriotransferu:
-
Świeży transfer – wykonany kilka dni po punkcji (najczęściej w 5. dobie – blastocysta),
-
Mrożony transfer (FET – frozen embryo transfer) – wykonany w kolejnym cyklu, po rozmrożeniu zarodka.
Czynniki wpływające na powodzenie embriotransferu:
-
Jakość zarodka,
-
Grubość i receptywność endometrium,
-
Doświadczenie embriologa i lekarza wykonującego transfer,
-
Wiek pacjentki,
-
Przygotowanie hormonalne,
-
Liczba wcześniej przeprowadzonych transferów.
Postępowanie po embriotransferze:
-
Pacjentka może wrócić do codziennej aktywności (zaleca się jednak unikanie wysiłku fizycznego i stresu),
-
Wspomaganie fazy lutealnej – kontynuacja progesteronu (dopochwowo lub domięśniowo),
-
Test ciążowy (beta-hCG) wykonuje się 9–12 dni po transferze, aby potwierdzić implantację zarodka.
Podsumowanie:
Embriotransfer to kluczowy etap procedury zapłodnienia in vitro, podczas którego zarodek przenoszony jest do jamy macicy w celu uzyskania ciąży. To bezpieczna, małoinwazyjna procedura, która – w połączeniu z odpowiednim przygotowaniem hormonalnym i jakością zarodków – daje realną szansę na upragnioną ciążę u par leczących niepłodność.
