Autor: kriobank

 

Ból podczas stosunku zwany dyspareunią to problem, który dotyka nawet 25% kobiet. Zaburzenie to ze względu na lokalizacje bólu dzielimy na powierzchowne i głębokie .
Dyspareunia powierzchowna to stały lub nawracający ból w momencie wprowadzania członka do pochwy. Dyspareunia głęboka to ból występujący tylko podczas głębokiej penetracji.
Oprócz dyspareuni wyróżniamy jeszcze inne dysfunkcje seksualne:
• VOLVODYNIA
Uczucie dyskomfortu w okolicy sromu, opisywane jako przewlekły piekący, palący ból. Utrzymujący się co najmniej trzy miesiące, nie musi być związany ze stosunkiem płciowym.

• VAGINIZM ZWANY POCHWICĄ
Niekontrolowany, odruchowy skurcz mięśni, zamykających wejście do pochwy uniemożliwiający stosunek, badanie ginekologiczne czy wprowadzenie tamponu.

Dyspereunia może towarzyszyć kobietom od pierwszego stosunku, czasami pojawia się w późniejszych etapach życia albo po porodzie. Często staje się przyczyną stresu, problemów o podłożu psychologicznym oraz narastającego napięcia między partnerami.
Kobiety, które cierpią na tę dolegliwość nie wiedzą do kogo mogą się zgłosić o pomoc i bardzo długo lekceważą swój stan zdrowia.
W każdej postaci dysfunkcji seksualnych skuteczna jest terapia interdyscyplinarna. W procesie leczenia chronicznego bólu miednicy bardzo ważna jest współpraca między specjalistami m. In.: lekarz ginekolog, seksuolog, fizjoterapeuta uroginekologiczny oraz psycholog.
Odczuwając ból podczas stosunku przede wszystkim należy udać się do ginekologa, który wykluczy ewentualne schorzenia ( endometriozę, mięśniaki, torbiele czy nowotwory), nieprawidłowości anatomiczne oraz infekcje intymne.
Kolejnym krokiem jest wizyta u fizjoterapeuty uroginekologicznego, który po przeprowadzeniu dokładngo wywiadu oraz badania może zaproponować odpowiednią terapię.
Dyspareunii często towarzyszy hipertonia mięśni dna miednicy i w zależności od rodzaju ( powierzchowna albo głęboka) rozluźniane są odpowiednie mięśnie.
Ważnym aspektem jest tez opracowanie blizny po nacięciu kroczy czy cesarskim cieciu, która może generować dodatkowe dolegliwości bólowe. Terapia wisceralna na powłokach brzusznych, ma na celu poprawę ruchomości ukrwienia narządów wewnętrznych.
Sposób oddychania, zła postawa ciała oraz nieprawidłowe wzorce ruchowe również wpływają na napięcie mięśni.
Terapia w dyspareunii obejmuje pracę manualną, biofeedback, naukę odpowiednich nawyków, naukę oddechu i świadomą relaksację.
Konieczna może okazać się również wizyta u psychologa tym bardziej jeśli w przeszłości wystąpiło nadużycie seksualne.

Bolesne współżycie to temat, o którym ciężko się rozmawia, ale ważne jest aby skonsultować go ze specjalistą zanim wpłynie on na inne aspekty naszego życia.

Fizjoterapeutka Małgorzata Gołębiewska

 

Dysmenorhoea, czyli bolesne miesiączkowanie występuje u wiele kobiet, powoduje różne dolegliwości, czasem słabsze a czasem odbierające chęć życia. Szukając przyczyny ogromnego bólu, słyszymy, że taka uroda, a jeśli Pani urodzi to bóle minął.
Nic bardziej mylnego, można z tym walczyć, skutecznymi metodami, np. fizjoterapią uroginekologiczną.
W literaturze często bolesne miesiączkowanie dzielone jest na pierwotne i wtórne.
Pierwotne bolesne menstruacje najczęściej pojawiają się u młodych kobiet, nastolatek , u których cykle zaczynają się regulować. Bardzo często bóle miesiączkowe zrzucane są na zaburzenia hormonalne. Dochodzi do nadmiernej produkcji estrogenów w stosunku do progesteronu w drugiej połowie cyklu.
Powoduje to nadmierne skurcze macicy, obfite krwawienia, bóle kręgosłupa i biegunki.

Wtórne bóle miesiączkowe mogą być spowodowane współistniejącymi chorobami, przebytymi urazami w obrębie dna miednicy, jamy brzusznej mamy tu na myśli np., endometriozę, (która występuje u większości pacjentek naszej kliniki), blizny pooperacyjne, mięśniaki macicy, ale również stosowanie domacicznych środków antykoncepcyjnych- to może zaburzyć nasze całe ciało!

Jeśli są:
bóle odcinka lędźwiowego przed i podczas okresu,
biegunki przed okresem i biegunki podczas okresu,
bolesne owulacje,

bądź nieodłączne jest przyjmowanie nadmiernej ilości tabletek przeciwbólowych i ciągniecie w obrębie krocza przy okresie, to są wskazania, aby udać się do fizjoterapeuty uroginekologicznego w swoim mieście.
Fizjoterapeuta mgr Katarzyna Falkowska

 

 

Na początku warto wspomnieć o kilku aspektach odnośnie insulinooporności (IO).

Każdy rodzaj Insulinooporności jest stanem patologicznym (przedreceptorowa, postreceptorowa, obwodowa i wątrobowa) oraz to, co w przypadku danej osoby doprowadziło do jej wystąpienia.

Do najczęstszych symptomów insulinooporności należą:
▪ zmęczenie po posiłkach,
▪ ciągłe uczucie zmęczenia,
▪ nieustanny głód,
▪ zachcianki na coś słodkiego,
▪ nieodparta chęć zjedzenia czegoś słodkiego po posiłku,
▪ obwód tali większy od obwodu bioder,
▪ częste oddawanie moczu (częstomocz),
▪ podniesiony apetyt i pragnienie,
▪ trudności z odchudzaniem,
▪ bóle migrujące po całym ciele,
▪ problemy z koncentracją, pamięcią, kreatywnością,
▪ bezowulacyjne, często bardzo nieregularne cykle miesięczne, dotkliwy PMS,
▪ nasilenie objawów związanych z PCOS (nadmierne owłosienie ciała, hirsutyzm).

Leczenie wymaga dokładnego przyjrzenia się objawom i historii medycznej Pacjenta. Dzięki czemu znacznie łatwiej możemy dobrać odpowiednie środki, aby uniknąć niechcianych skutków ubocznych.

Do standardowych form leczenia należy przede wszystkim włączenie metforminy lub jej pochodnych. Jednak analizując badania w kierunku stanów insulinooporności to pierwszym aspektem, który jest wyróżniany to ZMIANA STYLU ŻYCIA, bez tego nie pomoże ani farmakologia, ani suplementacja, ani nawet sam trening. Musimy być świadomi, że upraszczanie sobie walki o zdrowie i wybór leczenia jedynie lekami, może nie przynieść oczekiwanych efektów.

Przypadek leczenia Insulinooporności

Kobieta lat 26, z licznymi niepowodzeniami w redukcji wagi (od głodówek, po objadanie się), podejmująca od 2 lat walkę z niepłodnością, z psychodietetycznymi zaburzeniami (banie się jedzenia, węglowodanów, tłuszczy.. wszystkiego). Sfrustrowana kolejnymi niepowodzeniami w swojej walce z nadmierną masą ciała, poszukała pomocy tam gdzie powinna jest poszukać, czyli u lekarza specjalisty. Jednak po włączeniu metforminy bardzo źle się czuła i pogłębiały jej się objawy neurologiczne (drętwienia kończy, mgła mózgowa, apatia i brak energii). Dlaczego? Dlatego, że miała OGROMNE niedobory wit B12, a stosowanie metforminy tylko ten stan pogłębiło.

Od czego zaczęliśmy? Od pracy psychodietetycznej, obalaniu kolejnych mitów dietetycznych (węglowodany przy IO są nieodpowiednie, owoce są złe itd.) oraz od wdrożenia rozsądnej diety, która miała być realizowana w perspektywie długofalowej. Także od określenia problemów z mineralizacją. W skrócie – od pracy z przekonaniami Pacjentki, żeby kolejna „dieta” nie trwała 2 tyg., a była trwałą zmianą nawyków.

Gdy trafił do mnie jej wynik insuliny na czczo wynosił 48, 68 uU/ml (norma lab 2,6-24,9 uU/ml)
Wynik insuliny na czczo powinien być jednocyfrowy, ale ważne żeby po jedzeniu nie było innych symptomów zaburzonej gospodarki glukozowo- insulinowej. Poziomy insuliny powyżej 20 to już ogromne zaburzenia i stany zapalne.

Pacjentka w 5 miesięcy zredukowała poziomy insuliny z blisko 50 na 8,5 uU/ml, jej cykle miesięczne oscylowały w granicach 30-32 dni, były owulacyjne i regularne, po 7 miesiącach zaszła również w ciążę.

Każdy przypadek wymaga indywidualnego podejścia, diagnostyki, postępowania dietetyczno-suplementacyjnego. Nie ma to być pokazanie drogi od A do Z, bo droga jest często indywidualna. Nawet ze skrajnych przypadków da się wyjść z rozsądnym podejściem. Jednak trzeba podjąć ten niełatwy krok i zawalczyć o siebie. A w przypadku starań o potomstwo zadbać również o aspekty dietetyczne, psychologiczne, lekarskie, warto zmienić swój styl życia.

Psychodietetyk Marcin Ostaszewski

 

Na czym polega Fizjoterapia Uroginekologiczna ?
Zajmuje się leczeniem czynnościowych zaburzeń narządów w układzie moczowo-płciowym. Polega na delikatnych uciskach, którymi doprowadza się do poprawy elastyczności, ukrwienia lub przywrócenia ruchomości danego narządu. Terapia manualna wykorzystuje naturalne możliwości naszego ciała. Uciskanie zablokowanych punktów ma pobudzić organizm, dostarczyć jemu odpowiedni impuls.
Fizjoterapia dna miednicy pozwala skutecznie walczyć ze schorzeniami takimi jak nietrzymanie moczu, stolca, bolesnymi miesiączki, bólami przy stosunku, dysfunkcji seksualnych (pochwica, dyspareunia) obniżeniem i wypadaniem narządów, lub skutecznie przywrócić prawidłowe funkcjonowanie macicy.
Macica jest mięśniem jej odpowiednie ukrwienie, elastyczność, odżywienie i ułożenie względem innych narządów sprawia, że działa prawidłowo. Terapia manualna – wykonywana w sposób właściwy niesie za sobą zaskakujące efekty. Dzięki manualnej pracy terapeuty prowadzonej zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz ciała, przywrócona zostaje równowaga w obrębie opracowywanych tkanek, a przez to eliminacja bądź redukcja zgłaszanych przez pacjenta objawów.

Fizjoterapeutka uroginekologiczna mgr Katarzyna Falkowska.

 

 

Czym jest endometrioza?
W klinice często mamy do czynienia z pacjentkami, które na co dzień borykają się z problemami
wynikającymi z endometriozy. Endometrioza to powszechna choroba wśród kobiet w wieku rozrodczym, ponieważ dotyka aż do 7 -15% kobiet. Przyjmuje się, że aż 50% kobiet sięgających po leki przeciwbólowe podczas miesiączki ma endometriozę. Schorzenie może w dużym stopniu ograniczać płodność i obniżać jakość życia. Endometriozę definiuje się jako występowanie błony śluzowej macicy poza jej naturalnym umiejscowieniem. Najczęściej mogą jednak pojawiać się na jajnikach, w otrzewnej wyściełającej jamę miednicy, pęcherzu moczowym oraz jelitach.

Czym objawia się endometrioza?
Objawami endometriozy są przede wszystkim ból, nie rzadko towarzyszy również niepłodność.
Ból spowodowany endometriozą jest zależny od etapu cyklu. Rozpoczyna się zazwyczaj w dniu
pojawienia się miesiączki lub kilka dni przed nią i ustaje lub zmniejsza się po miesiączce.
Umiejscowienie bólu zależy od obszaru gdzie nacieka endometrioza .
Pacjentki zazwyczają skarżą się na bóle podbrzusza, jajników, ból podczas współżycia a także ból
podczas oddawania moczu czy stolca.

Fizjoterapia w endometriozie koncentruje się na nieinwazyjnym i zachowawczym leczeniu zaburzeń
okolicy dna miednicy u kobiet. Zajmuje się przywracaniem sprawności i funkcji tkanek i narządów w
obszarze miednicy mniejszej, wspomaga proces leczenia operacyjnego, uwalnia od bólu poprawiając
tym samym jakość życia.
występujące dolegliwości bólowe wywołują zmiany w prawidłowych wzorcach ruchowych,
elastyczności tkanek oraz generują zastoje płynowe w miednicy. W związku z tym skupiamy się na
przywróceniu maksymalnej ruchomości tkankom, poprawie przepływów płynów w obszarze
miednicy, przywróceniu prawidłowego toru oddechowego, oraz prawidłowej postawy ciała. Praca z
pacjentką, chorującą na endometriozę opiera się przede wszystkim na terapii manualnej,
przywróceniu prawidłowej pracy mięśni dna miednicy zarówno w obrazie USG, jak i EMG. Leczenie
ma charakter interdyscyplinarny i powinno być monitorowane, a w razie konieczności konsultowane
z innymi specjalistami.

 

Leczenie dysfunkcji w obrębie dna miednicy oparte jest przede wszystkim na odpowiedniej diagnozie, dlatego proces usprawniania rozpoczyna się od zebrania szerokiego wywiadu. Dotyczy on nie tylko spraw związanych z miednicą, ale funkcjonowaniem całego ciała. Następnie, oceniana jest postawa, oddech, wzorce ruchowe. Ważne jest ocenienie powłok brzusznych, szczególnie po porodzie, by wykluczyć rozstęp mięśni prostych brzucha, czy też występowanie blizn pooperacyjnych, które mogą mieć bezpośredni wpływ na kondycję mięśni dna miednicy. Badanie mięśni dna miednicy wykonuje się nie tylko przez powłoki zewnętrzne, ale także bada przez pochwę (per vaginam), jak i odbyt (per rectum). Wykonywane jest również badanie USG czy EMG ( czyli metody obrazowania pracy mięśni dna miednicy, czy mięśnia poprzecznego na ekranie monitora). Są one niezwykle przydatne w procesie uczenia się świadomości własnego ciała, ale także odzyskiwania kontroli nad objętymi dysfunkcją tkankami.

Fizjoterapeuta mgr Katarzyna Falkowska